İlçenin Ekonomik Durumu İlçenin başlıca geçim kaynağı olarak hayvancılık ve ürünleridir. Toprak ürünleri ekonomik bakımdan ikinci sırada yer alır. Hayvancılık bölgesi olan ilçemiz de saklanan büyük ve küçük baş hayvanlar genelde ailenin geçimi için damızlık hayvan olarak beslenmekle birlikte ticaret amacıyla da bol miktarda beslenmektedir. Ticaret hayvanı olarak en çok tosun ve erkek kuzu alım ve satımı yapılmaktadır. Alım genelde ilçenin kendi bünyesinde yapılmakta olup, ticaret amacıyla beslenen hayvanlar ise başka illerde pazarlanması yapılmaktadır. Hayvan ürünleri olan yün, peynir, yağ,vb. gibi ürünlerin pazarlanması genelde ilçe içerisinde ve bir miktarda ilde yapılmaktadır. İlçe halkı ve köyleri yakacak olarak tezek ve kömür kullanır. Arazinin sulak olmayışı yapılan tarımcılığı büyük ölçüde verimsiz kılmaktadır. Bazı ailenin gelir kaynağı olarak da ot, saman, buğday, vb. tarımsal ürünlerdir. Beslenen hayvanlara ait yiyecek olan ot, saman, yem gibi hayvan yiyecekleri kış mevsimi gelmeden ihtiyaca göre yeteri kadar temin edilir. İş sahasının bulunmaması nedeniyle de işgücü az olanlar geçim kaynağı sağlayabilmek için kış veya yaz mevsimlerinde başka illere çalışmaya giderler. Hayvancılıkla uğraşan köylü ve ilçe halkı Haziran ayı başında gidip, Eylül ayı sonuna doğru yaylasından köyüne dönerler. Yayla olarak kullanılan yerler daha ziyade köye uzakta olan şahısa veya köy halkına ait meralardır. Bazı ailelere ait olan yaylaları komşu il ve ilçelerden para ile satın alan hayvancılıkla uğraşan kişilerde mevcuttur. İlçemizin Nüfusu İlçemiz İsaağa, Göl, Ketenpınar ve Murat Mahallesi olmak üzere toplam 4 mahalleden ibarettir. İlçeye bağlı 61 köy ve 19 mezra olmak üzere toplam 80 yerleşim birimi mevcuttur. Madenleri İlçede sanayi gelişmekle birlikte, ilçe maden yönünden çok zengindir. 1989 yılında MTA’nın yaptığı araştırmalara göre özelikle Tendürek dağlarında geniş alanda Kükürt kömür yataklarının bulunduğu tesbit edilmiştir. Ayrıca köprü çermiğinin yanında bulunan dağlık bölgede ise, mermer yataklarına rastlanmıştır